Halim - Kuran’ın sayısal bir şifresi olduğu söyleniyor. Asal bir sayı olan on dokuz ve katları şaşırtıcı bir sıklık ve düzenlilikle kullanılmış. Ne dersiniz?
Selim – Evrenin yaratıcısı olan kadiri mutlak tanrının, kitabını taklitlerinden sakınmak için bu denli komik yöntemlere başvuracağını tahmin etmiyorum. Daha ziyade Türk Zekâ takımı yöneticisi Zihni Sinir’e yakışan bir yönteme benziyor.
Halim – Daha iyi bir yöntem önerin öyleyse.
Selim – Üç tane sağlam tanık getirse yeterdi. Ne bileyim, bir sineğin kanadına yazdırıp bir de mikroskop hediye edeydi. Ya da yarattığı insanların kalbine yazdıraydı. Issız dağda randevu verecek yerde alenen indireydi. Tek kişiye emanet etmek yerine mesela Japonya, Bosna ve Kamerun’da simültane indireydi. Elçisini doğduğu ülkenin yerel dili yerine mesela Bronx lehçesiyle konuşturaydı. Kızıldeniz’i yararken videoya çekeydi, ya da hadiseden bin sene sonra yazıya döktürecek yerde çağdaş üç beş Mısırlı kâtibe zabıt tutturaydı.
Halim – Video yok o zaman.
Selim – Bileşik kaplar yasasını lağvedip sipariş üstüne deniz yaran, bir kıytırık videoyu mu bilmeyecek?
Halim – Ya doğruysa?
Selim – Emeviler çağında Kuran’ı derleyenlerin matematiksel şifrelere meraklı olduğu sonucunu çıkarırım. Ve iyi bir espri anlayışına sahip oldukları.
Sene 680 küsur, yer Şam, İskenderiye, Antakya, Medain. Unutmayın ki Geç Antikitenin kültürel birikiminin çok büyük bir kısmı o tarihte islam egemenliği altındadır. Matematiğin ve şifre teorisinin durumu nedir 7. yy sonunda, bilmiyorum. Ama çağın en iyi matematikçileri ile şifrecileri her kim ise Şam civarında olacakları kesin.
Halim – En azından itiraf edin ilginç bir şey olduğunu.
Selim – Maksat ne? Vahyin kesin ve tartışılmaz aklî kanıtını sunmak mı? İyi de, öyleyse imana yer kalmaz. Koyarsınız matematiksel kanıtı önünüze inanmaktan başka çare kalmaz, tıpkı Pitagor teoremi ve Newton yasaları gibi. Oysa Tevrat olsun, İsa olsun, Kuran olsun, hepsinin ısrarla vurguladığı tez aynıdır. Aklî kanıta dayanan şey iman olamaz. İman akılla sınanamaz.