Avrupa nasyonalistlerinin Koblenz’deki toplantısı hakkında yazmış Ceyda Karan. “Liberal demokrat kurumsal yapının bu vizyonu salt ‘aşırı sağ’ sıfatı ile etkisizleştirebildiği dönem geçiyor. Serbest piyasanın üstünlüğünü reddedip muhafazakâr sosyal politikalar öneren alt-sağ’a alternatif üretecek nitelikli bir Avrupa solu da ortada görünmüyor. AB ‘varoluşsal krize’ girerken, liberal sosyal kontrat işlemez hale gelirken, bu toplaşmanın tehlikelerini daha iyi idrak edebilen ‘solun’ bulunmaması tüm dünya için büyük sorun.”
I-ıh, solun bulunmaması değil sorun. Sol oracıkta, gözünüzün önünde, Koblenz’de toplanmış. Avrupa nasyonalizmi Avrupa solunun gayrimeşru çocuğudur. 1930’larda da öyleydi. Şimdi de öyle. Ana sloganları aynıdır: kolektivizm, korumacılık, “işçi-emekçi” romantizmi, elit düşmanlığı.
Asıl sorun, özgürlük yandaşlarının içinde bulunduğu dağınıklık ve kafa karışıklığıdır. Çözüm soldan gelmeyecek. Eğer gelecekse – ki kuşkuya düşmek için yeterli sebep var – liberal yönetici kesimlerin akıllarını başlarına toplamasıyla gelecek.